«Et in arcadia ego»

της Τασούλας Αποστολοπούλου

Από τους Αρχαιότατους χρόνους η Αρκαδία θεωρείτο κάτι ξεχωριστό . Ήταν ανέκαθεν άρρηκτα συνυφασμένη με τις θεμελιώδεις αξίες και αρχές του ανθρωπισμού.

Χαρακτηριστικός ο χρησμός της Πυθίας προς τους Λακεδαιμόνιους:  

 
«ΑΡΚΑΔΙΗΝ ΜΕ ΑΙΤΕΙΣ, ΜΕΓΑ Μ' ΑΙΤΕΙΣ, ΟΥ ΤΟΙ ΔΩΣΩ,»  ενώ ο Δημοσθένης λέει για τους κατοίκους της τους αυτόχθονες "ισόθεους" Αρκάδες: "ΑΡΜΟΖΕΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΡΚΑΔΑΣ ΝΑ ΜΕΓΑΛΟΦΡΩΝΟΣΙΝ ΕΠΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ".

Επίσης γνωστό είναι ότι μέσα από το πέρασμα των αιώνων - και ειδικότερα κατά τον Διαφωτισμό και την Αναγέννηση - ο Αρκαδικός Μύθος έμελε να επηρεάσει βαθιά την ευρωπαϊκή κουλτούρα, σε φιλοσοφικό, λογοτεχνικό αλλά και καλλιτεχνικό επίπεδο, αποτελώντας  πηγή έμπνευσης για  σημαντικούς καλλιτέχνες σε ολόκληρη την Ευρώπη  όπως ο Βιργίλιος,  ο Γκαίτε, ο Σίλερ, ο Πουσσέν, για τους οποίους ήταν μεγάλο καύχημα να δηλώνουν "Κι εγώ ανήκω στην Αρκαδία" (ET IN ARCADIA EGO).

Έτσι  δημιουργήθηκε το ΑΡΚΑΔΙΚΟ ΙΔΕΩΔΕΣ το οποίο είναι άρρηκτα συνυφασμένο με το είναι και όχι με το φαίνεσθαι , με την ουσία και όχι με τον τύπο.

Το ΑΡΚΑΔΙΚΟ ΙΔΕΩΔΕΣ ταυτίστηκε με κάθε τι αγαθό, δίκαιο  και ουσιαστικά ηθικό πέρα από κάθε μικρότητα.

Υπαγορεύει ως αναγκαία προϋπόθεση της πραγματοποίησης των οραμάτων , την ύπαρξη βούλησης η οποία ως αναγκαίο θεμέλιο έχει την φρόνηση σε συνδυασμό με το πάθος για συνδημιουργία και προσφορά. 

Σήμερα και κάτω από τις δυσχερείς συνθήκες τις οποίες όλοι βιώνουμε , ο κάθε ένας ξεχωριστά αλλά και όλοι μαζί  σαν έθνος, δεν μπορεί κανείς παρά αναλογιζόμενος τα παραπάνω, να σκεφτεί ότι εν τέλει ο πιο μεγάλος και ορατός κίνδυνος τον οποίο καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε δεν είναι άλλος από αυτόν της χρεωκοπίας των θεμελιωδών ανθρώπινων αρχών και αξιών από τις οποίες και έχουμε ουσιαστικά παρεκκλίνει, τόσο ατομικά όσο και σε επίπεδο κρατών, εμφορούμενοι από ιδιοτελή  συναισθήματα και έχοντας αποδυθεί σε έναν ανηλεή αγώνα δρόμου με σκοπό μόνο το υλικό κέρδος, γεγονός το οποίο αναμφισβήτητα αποτέλεσε και αποτελεί την κύρια και βασική αιτία της κρίσης που βιώνουμε  και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο.

Εις καιρόν είμαστε και είναι επιβεβλημένο πλέον, να  αντιστρέψουμε την κατάσταση υπέρ των πραγματικών και ουσιαστικών αρχών και αξιών και δια της  στηρίξεως που επιβάλλεται στο εξής να παρέχουμε μόνο σε όσους έχουν την πραγματική βούληση και τόλμη να πράττουν σύμφωνα με τις αξίες αυτές και να το αποδεικνύουν με την εν γένει πορεία τους σε όποιο επίπεδο και αν δραστηριοποιούνται. 

ΥΓ. Δεν μπορώ παρά να συγχαρώ  και επίσημα τους εμπνευστές και δημιουργούς του πρώτου δικηγορικού διαδικτυακού ραδιοφωνικού σταθμού γιατί είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι  στην αξιόλογη από πολλές απόψεις , προσπάθειά τους αυτή, αποδύθηκαν με ψυχή, πάθος, αλήθεια και μεράκι .