Έφτασε λοιπόν
η πολυπόθητη στιγμή που περίμενες δεκαοκτώ μήνες..Η πρακτική άσκηση στη
δικηγορία έχει πλέον τερματιστεί και πέρασες με επιτυχία το σκόπελο των γραπτών
και προφορικών εξετάσεων για την εγγραφή στο Δικηγορικό Σύλλογο. Επιπλέον, όπως
ορίζουν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες, έδωσες στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο τον
όρκο πίστης στην πατρίδα, υπακοής στο Σύνταγμα και τους νόμους και
ευσυνειδησίας.
Και τώρα τί
έπεται; Μα φυσικά να βρεις ένα σοβαρό γραφείο να συνεργαστείς, ώστε να
αποκτήσεις την κατάλληλη εμπειρία, χωρίς απαιτήσεις για υψηλές αποδοχές, ιδίως
αυτήν την περίοδο «των ισχνών αγελάδων». Με εφόδιο λοιπόν τον ενθουσιασμό του
νεαρού της ηλικίας και την πεποίθηση πως τώρα πια έγινε η μετάβαση από τη φάση
του ασκούμενου, κατά την οποία βρισκόσουν σε συνεχές τρεχαλητό ολημερίς και
ελάμβανες πενιχρές αποδοχές, στη φάση του νέου δικηγόρου, που χαίρει της
εκτίμησης των συναδέλφων του. Στην πράξη όμως τα πράγματα κάθε άλλο παρά
ευοίωνα είναι.
Για κακή σου τύχη
οι πόρτες για συνεργασία είναι κλειστές και οι απόπειρες που κάνεις για εύρεση
εργασίας σκοντάφτουν πάνω σε αόριστες υποσχέσεις πως στο μέλλον ίσως σε
χρειαστούν ,αλλά προς το παρόν δεν έχουν τη δυνατότητα να προσθέσουν ένα νέο
δικηγόρο στο δυναμικό τους. Άλλοι, δε, φτάνουν στο σημείο να σου προτείνουν την
προσφορά του χώρου (γραφείο και υπολογιστή) , ώστε να τους βοηθάς ως «συν» εργάτης με αμοιβή που αγγίζει το «αστρονομικό» ποσό των διακοσίων
ευρώ(!!), τα μισά δηλαδή απ’ όσα ελάμβανες ως ασκούμενος..Βέβαια, η άνω πρόταση
συνοδεύεται από την ευχέρεια που σου δίνει ο δικηγόρος να έχεις τους δικούς σου
πελάτες. Το ερώτημα τότε ανακύπτει: Πού θα βρω τους δικούς μου πελάτες; Και
επιπλέον, ακόμη κι αν βρω λίγους, πώς θα ανταπεξέλθω οικονομικά; Δε λείπουν, μάλιστα,
και τα περιστατικά «συγκεκαλυμμένων» αγγελιών, που ενώ ζητούν νέα δικηγόρο,
στην πραγματικότητα «ψαρεύουν» νύφη δικηγόρο, για να κρατήσει το γραφείο
γηραιού δικηγόρου, που θέλει να συνταξιοδοτηθεί ώστε εκείνη να βοηθά το γιο(
υποψήφιο γαμπρό), που παρά τα 27 του χρόνια είναι ακόμα ασκούμενος..
Μέσα στον
καταιγισμό όλων αυτών των προβληματισμών, μια μύχια φωνή «υψώνει ανάστημα» : «Μα
υπάρχει πιο τιμητικός τίτλος από το χαρακτηρισμό “δικηγόρος”;»..Και τότε η
σκέψη αυτή τονώνει το ηθικό, καθώς αναλογίζεσαι πως πραγματικά φίλοι και
γνωστοί ζητάνε τη συμβουλή σου για τα νομικά τους ζητήματα, πως απέκτησες πια
τη δική σου σφραγίδα και είσαι ένας νέος δικηγόρος με «σάρκα και οστά»..
Ο δυναμικός νέος δικηγόρος, λοιπόν, για λίγο
καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά..Μπορεί να μη βρίσκεις γραφείο να
συνεργαστείς, αλλά ήρθε η ώρα να ασχοληθείς και να φέρεις εις πέρας την υπόθεση
του πρώτου πελάτη που σε εμπιστεύτηκε, ο οποίος είναι γνωστός σου και φυσικά
«δε θα πήγαινε αλλού παρά στο δικό του άνθρωπο». Ο ενθουσιασμός λοιπόν
ξαναφουντώνει και το μεράκι για την υπόθεση, σου δίνει ώθηση να ψάξεις
νομολογία, να διαβάσεις τους νόμους και να ενημερώσεις τον πελάτη για την
τακτική που θα ακολουθήσετε. Στην αρχή όλα φαίνονται να βαίνουν καλώς και «ώ
του θαύματος» ο πελάτης σε εμπιστεύεται απόλυτα και ακολουθεί κατά γράμμα τις
συμβουλές σου περί του νομικού ζητήματος! Συμφωνείτε, κατά συνέπεια, να
προχωρήσεις στη σύνταξη του δικογράφου. Μια περίεργη, όμως, ανατροπή σε
περιμένει όταν σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πελάτη, ο τελευταίος έχει
αλλάξει εκ διαμέτρου απόψεις, αποφάσισε να χειριστεί μόνος του την υπόθεση καταρρίπτοντας
τα συμφωνημένα κι η υποψία μετατρέπεται σε βεβαιότητα πως ούτε ευρώ δεν
πρόκειται να δεις από τη δουλειά που έκανες ως τώρα..
Αναρωτιέσαι
λοιπόν αν τελικά αυτό που ονειρευόσουν ως φοιτητής της Νομικής Σχολής για τη
δικηγορία έχει κάποιο κοινό στοιχείο με την πραγματικότητα που αντιμετωπίζεις
αυτήν τη χρονική συγκυρία..Κάπως έτσι αρχίζει η απομυθοποίηση του επαγγέλματος
με τους παλιότερους να σχολιάσουν: «Καλώς ήρθες στο club» ή «Κάθε αρχή και δύσκολη»..Θέλω να
πιστεύω την τελευταία φράση..
Φτάνοντας στην
κατακλείδα, το άρθρο αυτό δεν έχει κανένα σκοπό να αποθαρρυνθούν οι νέοι
συνάδελφοι. Αν όμως δυσκολεύεστε να βρείτε γραφείο για να συνεργαστείτε ή αν ο
πρώτος πελάτης σας αποδειχθεί αναξιόπιστος, μην εκπλαγείτε..Κάπως έτσι ξεκινούν
τα πράγματα στη δικηγορία την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Ας ελπίσουμε ότι
για μας τους νεότερους οι συνθήκες στο επάγγελμα θα γίνουν πιο ευνοϊκές και ας
διεκδικήσουμε αυτά που μας αξίζουν γιατί μια κοινωνία χωρίς τη δράση και τη
δημιουργικότητα των νέων κινδυνεύει να μετατραπεί σε λιμνάζοντα ύδατα χωρίς
φαντασία και εξέλιξη…
Carpe Diem
Μήττα Λαμπρινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου